Beyaz diş teli, dişlerdeki çarpıklıkları, eğrilikleri ve ayrılıkları, yani dişlerdeki her türlü bozukluğu belirli bir zaman içerisinde düzelten bir tedavi yöntemidir. Temel olarak, dişlere ortodontik harekete neden olan kuvvet oluşturan bir tedavi yöntemidir. Otuz yıl önce, daha farklı bir tedavi yöntemi uygulanmaktaydı. O zamanlar, diş tedavisi dişlerin üzerine yapıştırılan kare şeklindeki braket denilen aletlerle yapılıyordu. Metal olan bu braketler, dişleri istenilen şekle koymaktaydı ancak estetik olarak iyi görünmüyorlardı. Hastalara ağız içinde rahatsızlık vermekteydi, özellikle estetik açıdan hoş görünmemesi nedeniyle insanlar bu tedaviden kaçınıyorlardı. Bu nedenle, yeni tedavi yöntemleri araştırılmaya başlandı ve günümüzde kullanılan şeffaf beyaz diş teli keşfedildi.

Günümüzde beyaz diş teli dendiğinde ilk akla gelen şeffaf parlak plak uygulaması gibi görünse de, aslında üç çeşit beyaz diş teli bulunmaktadır:

Bu çeşitlerin her biri farklı malzemelerle yapılmakta ve tedavi süreleri birbirinden farklı olabilmektedir. Lingual ortodonti, dişlerin dış tarafına değil iç tarafına, yani dile bakan tarafa doğru yapıştırılan bir tekniktir. Bu yöntem, dışarıdan bakıldığında diş tellerinin görünmemesi avantajını sağlar. Ancak, üç büyük dezavantajı bulunmaktadır:

Bu dezavantajlar nedeniyle, ilk çıktığı yıllarda çok talep gören bu yöntem, günümüzde şeffaf plak yönteminin popülerliği nedeniyle rağbet görmemektedir. Şeffaf plaklar, takılıp çıkarılabilir olmaları nedeniyle hastalar için büyük bir kolaylık sağlar. Normalde yemek yerken diş teline yiyeceklerin kaçması sıkıntı yaratır. Ancak, beyaz diş teli takılıp çıkarılabildiği için bu sıkıntı ortadan kalkmış olur ve kişi rahatlıkla dişlerini fırçalayıp ağız bakımını yapabilir.

Dişlerdeki konum bozukluğunun tedavisi için, dişlere hareket kabiliyetini artıracak bir kuvvet oluşturulması sağlanır ve bu kuvvet oluşturulduktan sonra dişler gözle görülür bir şekilde düzelmeye ve estetik açıdan güzelleşmeye başlar. O yüzden, beyaz diş telinin yaptığı sistemin diğer diş tellerinden hiçbir farkı yoktur, ancak diğer yöntemlere göre çok daha kullanışlıdır.

Öncelikle, hastanın ağız röntgeni çekilir ve diş ölçüsü alınır. Alınan bu diş ölçüleri, şeffaf plakların hazırlanması için laboratuvarlara gönderilir. Bu ölçüler bilgisayarlarda okutularak optik okuyuculara verilir ve herhangi bir ölçüm hatası varsa düzeltilir. Hastalar bu plakları dişlerine takmaya başlar ve bu şekilde ara ara hekimlerine görünürler, çünkü dişler düzelmeye başladığında yeni plaklar yapılır ve takılır. Bu süreçte, hastadaki diş bozukluğuna göre 10 ile 20 arasında beyaz diş teli plakları takılır. Beyaz diş teli plakları gün içerisinde yemek haricinde mutlaka takılmalıdır. Bu plaklar bazen 2 hafta, bazen de 3 hafta takılmalıdır; bu süreye hekiminiz karar verir.